Η συντροφική σχέση μοιάζει με έργο τέχνης,  χρειάζεται έμπνευση και δουλειά.

H.Jellouschek – (Συστημικός Θεραπευτής)

Δύο άνθρωποι εφόσον αποφασίσουν να πορευτούν μαζί, βρίσκονται αντιμέτωποι στην ανάγκη να ενώσουν το μέλλον τους, το παρελθόν τους, τους επαγγελματικούς, κοινωνικούς, και φιλικούς τους ρόλους. Μαζί με όλα τα παραπάνω ενώνονται τα όνειρά, οι προσδοκίες και οι ψυχές τους.

Η ανάγκη για αυτονομία και συντροφικότητα, η διαφορετικότητα των δύο φύλων, η σχέση του κάθε μέλους με την πατριαρχική του οικογένεια και οι αλλαγές στον κύκλο της ζωής του ζευγαριού μετασχηματίζονται και αναδιαμορφώνονται προκαλώντας συχνά ρωγμές στο σύστημα του ζευγαριού.

Στη διαδικασία της θεραπείας ζεύγους είναι σημαντικό και τα δύο μέλη να μετακινηθούν από τον «εαυτό» στη «σχέση». Όταν αρχίσει το ζευγάρι να αναγνωρίζει και να επιτρέπει την διαφορετικότητα, δημιουργείται μια νέα διαπραγμάτευση για τον ορισμό της σχέσης. Τα μέλη μαθαίνουν να επικοινωνούν, να σέβονται, να επιτρέπουν στον άλλον να είναι ο εαυτός του και να νιώθουν ότι μπορούν να εκπληρώνουν τους στόχους τους.

Οι σχέσεις χτίζονται και η θεραπεία ζεύγους μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά ώστε το οικοδόμημα της σχέσης να αποκτήσει γερά θεμέλια για το μέλλον.

Οι αλληλεπιδράσεις και ιδιαίτερα οι διαπροσωπικές σχέσεις μέσα στην οικογένεια, αποτελούν το βασικό μηχανισμό για τη διαμόρφωση και κατ’ επέκταση για την αλλαγή της δυσλειτουργικής συμπεριφοράς των μελών της οικογένειας. Μία αλλαγή στη θέση που παίρνει το άτομο απέναντι στις περιστάσεις συνιστά αλλαγή της ίδιας της ζωής του.

Στην οικογενειακή θεραπεία δουλεύουμε τις σχέσεις και συγκεκριμένα τον τρόπο με τον οποίο σχετίζεται ένα μέλος της οικογένειας με κάποιο άλλο μέλος ή και με όλα. Ειδικότερα, στόχος μας είναι να διαμορφωθεί ο τρόπος με τον οποίον τα άτομα επικοινωνούν και σχετίζονται με ιδέες και καταστάσεις, τις οποίες ανακυκλώνουν στην οικογένεια. Η διαφοροποίηση αυτή, όταν γίνεται φανερή στην οικογένεια συντελεί στην αλλαγή των δυσλειτουργικών σχέσεων.

Οικογένειες που αντιμετωπίζουν θέματα πένθους, διαζυγίου, χρόνιας σωματικής ή ψυχικής ασθένειας, σχολικής αποτυχίας, προβλήματα συμπεριφοράς παιδιών, ανακουφίζονται μέσα από τη διαδικασία της οικογενειακής θεραπείας.

Η ομαδική θεραπεία απευθύνεται σε άτομα που θέλουν να εμβαθύνουν στην αυτογνωσία τους, να προχωρήσουν την προσωπική τους εξέλιξη αποκτώντας ενσυναίσθηση και να επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στην ζωή τους αξιοποιώντας την δυναμική της ομάδας.

Μία πολύ βασική θεραπευτική διαδικασία της ομάδας είναι το μοίρασμα, ο σχολιασμός και η ανάλυση από τα μέλη αυτού που γίνεται στο «εδώ και τώρα» της διεργασίας. Είναι χρήσιμο για την θεραπευτική διεργασία τα μέλη -με την διευκόλυνση των θεραπευτών-να μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματα που  ανακύπτουν κατά την ομαδική συνεδρία αποφεύγοντας την κριτική και συμβουλευτική διάθεση προς τα άλλα μέλη. 

Εκτός από την συζήτηση και το μοίρασμα συναισθημάτων, χρησιμοποιούνται και άλλα μέσα και τεχνικές, – όπως ζωγραφιές ατομικές ή ομαδικές, παιχνίδι ρόλων, ασκήσεις χαλάρωσης, κ.λ.π. – Αυτές οι τεχνικές διευκολύνουν την προσωπική έκφραση, το μοίρασμα συναισθημάτων, αλλά και την καλλιέργεια του αισθήματος της αποδοχής, της εμπιστοσύνης,  της ασφάλειας και της αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της ομάδας.

Η θεραπευτική ομάδα είναι ένας ασφαλής χώρος όπου άνθρωποι με διαφορετικές ιστορίες και διαφορετικά αιτήματα για βοήθεια μπορούν να ωφεληθούν από την μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Οι συμμετέχοντες αναστοχαζόμενοι τις αφηγήσεις των άλλων μελών της ομάδας, ωφελούνται από την ομαδική διεργασία ακόμα και  όταν οι ίδιοι δεν μιλάνε για το δικό τους πρόβλημα.

Οι θεραπευτικές ομάδες  έχουν τόσο συστημική αντίληψη όσο και υπαρξιακή, εστιάζοντας διαρκώς από τη μία στο άτομο κι από την άλλη στις σχέσεις του. Αποτελούνται συνήθως από άτομα ανεξαρτήτως του φύλου και αριθμούν από 6 έως 10 μέλη. Η συνάντηση της ομάδας ορίζεται μία φορά την εβδομάδα και διαρκεί δυο ώρες.

Στη σύγχρονη απαιτητική καθημερινότητα προκύπτουν δυσχέρειες και προβλήματα για όλους τους ανθρώπους. Πολλοί από εμάς ερχόμαστε αντιμέτωποι με προβλήματα μέσα στην οικογένεια, τον σύντροφό μας, τα παιδιά μας αλλά και το ευρύτερο δίκτυο των κοινωνικών μας σχέσεων και επαφών.

 Πιο συγκεκριμένα η ατομική θεραπεία απευθύνεται σε ανθρώπους που χρειάζονται νέες οπτικές, διαφορετική αντιμετώπιση και εξειδικευμένη προσέγγιση στις δυσκολίες της καθημερινότητας.
  Στο πλαίσιο της ατομικής θεραπείας η Συστημική ψυχοθεραπεία εστιάζει στις σχέσεις που έχουν σημασία για τον άνθρωπο. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η σχέση μας με τον εαυτό μας αλλά και με τους άλλους. Μέσα από αυτή την προσέγγιση η ατομική θεραπεία εστιάζει στην αποκατάσταση της ποιότητας των σχέσεων αυτών καθώς αυτή συναρτάται με  τον τρόπο που λειτουργεί ένας άνθρωπος είτε ως αυτόνομη μονάδα είτε ως μέλος μιας ομάδας ανθρώπων. Το κυριότερο πλεονέκτημα της ατομικής Συστημικής θεραπείας είναι ότι αφήνει στο άτομο χώρο και χρόνο ν’ αφηγηθεί την ιστορία του, γιατί η μεγαλύτερη ανάγκη των ανθρώπων είναι να μιλήσουν και ν’ ακουστούν. 

Μια πετυχημένη ατομική θεραπεία μέσα από τη Συστημική προσέγγιση προϋποθέτει την καλλιέργεια μιας ποιοτικής σχέσης θεμελιωμένης στην εμπιστοσύνη μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή. Τα επιστημονικά δεδομένα συνηγορούν πως η εμπιστοσύνη, η πλήρης αποδοχή, η ζεστασιά και η ειλικρίνεια είναι τα χαρακτηριστικά μιας καλής θεραπευτικής σχέσης.